سلام بر رخسار زیبای خون رنگ همه ی شهدا، از صدر اسلام تا شهدای زمان ما.

شهدای بیقرار عشق حسین و علی و فاطمه و مهدی فاطمه .

شهدای بیقرار عدل علی و احسان و نیکویی خلق تمام انبیاء الهی .

شهدای مرد و مردان مبارز و زنان نیکو صفت زمانه .

شهدای محبت و بزرگوار ادیان پاک الهی .

کجایید ای شهدا ؟ کجایید ای عزیزان از جان گذشته ی میهن ؟

کجایید که بیایید و ببینید که ما بیقرار شده ایم از دوری مهدی زهرا ؟

کجایید که بیایید که یادتان دارد از دلهای خیلیها می رود ؟

کجایید که ببینید بی مهری آنها به شما ما را بیقرار کرده است ؟

بیایید ای از جان گذشته گان مهربان ، که بی هیچ چشم داشتی برای احیای دین

 خدا و نجات ما رفتید و ما چه ناسپاس چشم بر خون شما بسته ایم و به یادی

 از شما تنها اکتفا کرده ایم ؟

آه و صد آه از بی وفایی و بی مهری که جانمان  را به آتش می کشد .

یادتان هست روزی به ندای پیر جماران ، آن مرد عالم وارسته ی دل به دنیا نبسته

چگونه با دست خالی و با ندای یا زهرا بر خاک گرم جنوب و زمین سرد شمال

 پا گذاشتید و تنها یاورتان یاد خدا بود و ذکر نامش آرامش دهنده ی دلتان ؟

می رفتید و مادران و پدران و همسران و فرزندانتان از فراقتان اشک در خفا

 می ریختند اما در جمع می خندیدند تا دل دشمن را به اشکشان شاد نکنند ؟

اما حالا چه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ما مانده ایم و هزاران دین نپرداخته به شما .

ما مانده ایم و یک دنیا شرمندگی از آن اشکهای در خفا ریخته شده ی دلبندان شما .

 عده ای می رقصند و می پاشند و می خورند و فخر می فروشند .

عده ای بی تفاوت به خون شما کارهایی می کنند که نباید ، که خود کمتر از گروه

 اول نیست . عده ای هم انگار نه انگار که راحتی و آسایش امروزشان را از رفتن

شما دارند ، خوش می خورند و خوش می پوشند و هیچ نگاهی به پشت سرشان

هم نمی کنند که چه بودیم و چه شدیم و از کجا به اینجا رسیدیم .

وای بر ما اگر شما را فراموش کنیم ، وای بر ما .

آیا فاطمه از ما می گذرد در روز جزا که شما این گونه با یادش رفتید و ما این گونه فقط

به متاع اندک دنیا دلخوش کرده ایم و همه چیز را به فراموشی سپرده ایم ؟

در اوان جوانی ، در میان آن همه آرزوهای رنگارنگ ، با آن دلهای پاک ، با دست

ظالمین زمان ،چون لاله های پرپر شده بر خاک و خون غلتیدید که امروز این شویم ؟

بی وفایی رسم مسلمان نیست . به خدا نیست .

عده ای به جاه و مقام رفتنی دنیا دلخوش کرده اند و به هیچ کسی نگاه مهری ندارند .

عده ای به عیش و عشرت دنیا دلخوش کرده اند که انگار تا ابد یارشان است .

عده ای می گویند خدا بیامرزدشان چه کنیم ، کاری از دستمان بر نمی آید و

در این میان عده ای وفادار مانده اند که اغلب دستشان برای یاری دیگران هم کوتاه است .

چرا کاری از دستمان بر نمی آید ؟ وقتی می توانیم چشم باز کنیم و مظلومین را ببینیم

و دست نوازشی بر سرشان بکشیم و حمایتشان کنیم ، وقتی می توانیم با پای خود

به محفل گناه نرویم ، وقتی می توانیم حق مردم را به کمال بدهیم و نارضایتی ایجاد

نکنیم که به اسم اسلام و شهدا خللی وارد نکنیم ، وقتی .......

به خدا ظلم است فراموش کردن آن همه ایثار و محبت و اخلاص در راه خدا .

به خدا ظلم است اگر شهدا را فراموش کنیم و دل به متاع اندک دنیا بسپاریم .

به خدا ظلم است برای روزگار خود کاری کنیم و به اسم اسلام و شهدا بیان

کنیم و نام دین خدا و شهدا را زیر سوال دشمن ببریم .

ای مسلمانان و ای مردم به هر دینی از ادیان پاک خدا هستید ،

به یاری مردم برخیزید ، دست یکدیگر را بگیرید و ای کسانی

که مسندی دارید و مقامی، در باره ی حقوق مردم کوتاهی نکنید که نا اهلان

همه را به نام خدا و دین خدا می زنند و دل دشمن را شاد می کنید و

آن وقت است که با این کوتاهیها  ما هم می شویم عدوالله .

ترا به خدا ،شهدا  و امام شهدا را فراموش نکنید ، ظلم است فراموشی آنها .

اللهم عجل لولیک الفرج .